Za dużo hobby. Bolesne zderzenie dwóch światów.

Szczurza tragedia.

A to z punktu widzenia lalkarstwa. Bo szczury nie ucierpiały - miały tylko dobrą zabawę. Pewnie już się domyślacie...

 Mój wzrok przykuła biała wata, która zwisała między klatkami. Zdziwiło mnie to, bo przecież w tamtym miejscu nie kładłam żadnych szmatek, więc moje łajzy niby nie miały się czego złapać. Ale zapomniałam, że głowy zostawiłam w wiaderku, a kiedy był czas wybiegu któraś z ogoniastych musiała je przewrócić.
A potem zamknęłam baby w klatce, one, gdy się nudzą, to wyciągają łapki między prętami i chwytają się wszystkiego, czego dosięgną. Później próbują to wciągnąć do środka. Niekoniecznie w całości...

Ofiarą padły dwie kloniaste główki. Dostałam je dawno temu od koleżanki, chciałam się nad nimi poznęcać w próbach repainterskich. Ja miałam je zniszczyć. JA! :<

Jedno muszę przyznać. Moje szczury mają nawet styl. Usunęły tę brzydszą część twarzy. Z samym okiem klon wygląda nawet jakby był Superstarem (a był tylko bardzo zdeformowaną karykaturą).

A wiecie, co jest najlepsze? W ciągu dnia widziałam, że Dańka coś ostro pracuje w tamtej części klatki. Tylko strasznie nie chciało mi się sprawdzić. Oglądanie gameplay\ów Wiedzmina 3 było dla mnie ważniejsze. No i mam nauczkę ;) Nie mogę się na baby gniewać. To była moja pomyłka. Po prostu się cieszę, że nie miały dostępu do prawdziwych skarbów...

To jest Dańka*. Wygląda na zadowoloną.

Białą główkę zostawiłam. Może, jak będą nad nią pracowały w nocy, to dadzą się wyspać. Muszę jutro wstać o szóstej.


*Imię jest inspirowane pieśniami ludowymi, które w refrenie mają słynne "oj dana, oj dana".