Znowu Zerina...

Jeszcze się nie wzięłam za zmywanie "opaski". Zmieniłam decyzję co do brwi, wcale nie są takie okropne. Zostawię je.

To ciałko po lewej należało właśnie do Zeriny. Jak widać, zdążyłam już ułamać grzybek. Ale nie żałuję - jest znacznie gorsze od ciałka po prawej. Tamto ma kotwicę i obfitsze biodra. Nawet kloniki są już coraz gorsze...

Ale zajrzyjmy lepiej do Zeriny, bo bardzo dobrze się czuje w moim królestwie...

Zerina: Nie sądziłam, że będziesz chciała dać przymierzyć swoje ciałko...

Ella: Dobra, dobra. Lepiej się teraz odwróć. Lustra są takie przereklamowane.

Zerina: Tak lepiej?
Ella: Och, jestem taka zgrabna!

Zerina: No to teraz trzeba skombinować statek i ruszać na morze. Najważniejsze już mam - barometr...

Żaden statek się nie obędzie bez szczura!

Będziesz moim najlepszym marynarzem.

Palce mi śmierdzą...

Ale przynajmniej smakują dobrze.

O, świetnie! Wyglądasz na wilka morskiego! Chcesz popłynąć ze mną?
Will: Z całym szacunkiem, pani, ale w takim stroju możesz mi robić za majtka.

Jestem teraz związany z lądem stałym, bo walczę ze szczurami!

Zerina: To mój marynarz, zostaw go!

No trudno, pozostaje być wróżką.

A to kto? Fajny jesteś...

Hunter: Ty też, ale mam do ciebie jedną prośbę. Trochę martwię się o Ellę, czy mogłabyś już zwrócić ciało mojej dziewczynie?

Zerina: Dobrze, mam jeden warunek...

...

Hunter: To będzie bardzo trudne.

Zarina: Tym bardziej docenię twoją przysługę.

Cokolwiek Hunter obiecał, było po nim widać, że czeka go ciężkie zadanie. Tymczasem Zerina i tak nie zamierzała zostać w ciele Elli. Była bardzo wdzięczna i chciała uszanować ten miły gest.

Tym bardziej, że i tak ma ciut za jasną głowę...